از زبان استاد.....(با تصرف و تلخیص):
زبان از روزگاران قدیم دستخوش تغییراتی شده است که این تغییرات یکباره صورت نپذیرفته است و با گذشت زمان و به مرور ایجاد شده است.همین قضیه را ما در طبیعت نیز مشاهده می کنیم بهار که به خزان روی می آورد برگها به یکباره زرد نمی شود و رنگ پاشی طبیعت یکباره شکل نمی گیرد برگ ها رفته رفته زرد می شوند.بهار که پا بر زمین می نهد یخ ها ذره ذره ذوب می شوند وگرنه جهان به یکباره زیر انبوهی از آب ها فرو خواهد رفت!
انسان نیز به همین منوال است که پیر می شود و فرسوده!نمی شود شب هنگام که سر بر بالین می گذاری و به روز فکر می کنی جوان باشی و طره موهای سیاه روی بالشت پخش شود و صبح که از خواب بر می خیزی پیر شده باشی و موهای سفید روی شقیقه ات به رقص در بیاید!
روند همه چیز تدریجی است!
خطاب به استاد ......:
در همه چیز استثنا وجود دارد گاه روح انسان در یک لحظه به طرز وصف ناپذیری تخریب می شود!
به این نمی توان گفت روند تدریجی استاد!وقتی در یک لحظه تو و گذشته ات و همه چیزت متلاشی می شود،تو نمی توانی بگویی روند تدریحی!
در همه چیز استثنا هست!مگر نه استاد؟!